Kimi insan, kendi içinden gelen içsel sesi açık seçik duyarmış. Bazıları da bu içsel sesi duyar, duymazdan gelirmiş, diyorlar. Şu an kitabımın satırlarını okuyan ve sonradan kendi kendine, “Ne anlatıyor bu?” diyerek bir anlam veremeyenler. Sözüm size... Hiç merak etmeyin, bende de öyle başladı. Önceleri nasıl oldu bilmiyorum ama bende de birkaç kelimeyle başlamıştı. Sonra birdenbire bir baktım, ben de kendimi kendimle konuşurken buldum!
Gülüyorsunuz değil mi?
Gülün tabii, bu kitabı gülün diye yazıyoruz.
Elbette ben yazıyorum yazmasına da…
“Yazıyorum” dersem alınır.
Kim?
Kim mi?
Kim olacak? İçimdeki ben!
