“Hey gidi romancılık! Hey gidi şairlik! Biraz yağmur yağdı, yapraklar falan parıldadı ya, artık nazar-ı meftunanenizi bu manzaradan bir türlü ayıramazsınız. Semaya, zemine, deryaya bakıp bakıp türlü tahayyülatta bulunursunuz. İşitilmedik yalanlar uydurmaya uğraşırsınız. Şu ağaca bir kuş konup da iki defa ‘cik cik’ dese o kuşa hemen ‘murg-ı hazin’ bilmem ne diye bir isim takarak o cıvıltıyı nağme-i cennet falan diye tavsife döşenirsiniz. Rüzgâr dokunup da bir ağacı sallasa, semadan bir bulut geçse size sayfalar ile yazı yazmak için sermaye-i hayalat olur.”
Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın kendi deyimiyle “naif bir gençlik ürünü” olan İffet romanı, bir ailenin başına gelen felaketler neticesinde yaşadığı maddi düşüşü ve bu düşüşün yol açtığı manevi sınamaları işlemek üzere yazılmış tezli bir romandır.
İlk kez 1897 yılında kitap olarak yayımlanan İffet romanının elinizdeki baskısında günümüz okuru için yabancı sayılabilecek kelimelerin her birinin anlamı dipnotlarda verilmiştir.
