Bu kitap çağdaş Türk mimarlığının en önemli yaratıcılarından birisinin, Behruz Çinici’nin, 1950’lerden bu yana ürettiklerinin bir genel dökümü, belki de muhasebesi niteliğinde. İçeriği oluşturulurken, Çinici’nin çok bireyselci tasarlama yaklaşımının ancak doğaçlama gibi müziğe özgü bir kavramla açıklanabileceği saptamasından yola çıkıldı. Öte taraftansa, kitabın girişini yazan Süha Özkan’ın deyişiyle, "Behruz Çinici, Mimar Kemalettin, Vedat Tek, Seyfi Arkan, ve Sedat H. Eldem’den bu yana ‘Devlet Mimarı tanımlamasına en çok yaklaşmış kişi". Demek ki, Çinici’nin çok yönlü ve üretken meslek yaşamı, kararlı bir kişiselliğin oluşturduğu gerçek bir öznel yaklaşım ile sağlam bir görev anlayışının tanımladığı kamusal bilinç kutupları arasında biçimlenmiştir. Dolayısıyla, onun daima zor ikilemlerin çözümünü aradığı söylenebilir. Üstelik, Çinici söz konusu arayışını her zaman kaydadeğer nitelikte olan bir mimari verimde somutlaştırabilmiştir. Burada o verimin kamuoyuna sunulması amaçlanıyor.
