İttihat ve Terakki döneminden beri Türkiye’de çok partili sistem mücadelesi, daha çok iktidardaki ve muhalefetteki partiler arasında sürdürülmesine rağmen, siyasi mücadele aslında karizmatik bir lidere karşı bir parti mensuplarının mücadelesi şeklinde geçmiştir. Bunun ilk örneği Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucularından İsmet İnönü’ye karşı Demokrat Partililerin mücadelesidir. 1945’te II. Dünya Savaşı gailesinden Türkiye’yi sağ salim çıkardıktan sonra, dünya şartlarının değişmesinin de etkisiyle çok partili sistemi yeniden başlatan Cumhurbaşkanı İnönü, 1946-1960 arası dönemde Demokratlar ile baharı çok az olan, daha çok fırtınalı geçen bir ilişki süreci yaşamıştır. Elinizdeki kitapta, inişli çıkışlı bu dönemin belgelere dayalı hikâyesi yer almaktadır.
“…varmak istediğim netice başlıca iki parti arasında temel şartın, yani emniyetin yerleşmesidir…” Cumhurbaşkanı İsmet İnönü-12 Temmuz 1947
“Yeni bir taktik olarak mütemadiyen şiddetten bahsolunmaktadır. İnsaf edilsin, kim kime şiddet göstermiş ve baskı yapmıştır? Kim kime baskı yapmağa ve şiddet göstermeğe muktedirdir?” Celâl Bayar-2 Ekim 1949
“Aramızdaki farkı bilelim, biz mutlakıyetten bugüne geldik. Siz ise bugünden mutlakıyete gidiyorsunuz…” İsmet İnönü-27 Haziran 1956
