Çalışmanın ana konusu, tarafların yapma borcu niteliğindeki yükümlülüklerini yerine getirmemeleri halinde Türk Borçlar Kanunu ile alacaklı tarafa tanınan nama ifa hakkının inşaat sözleşmeleri özelinde incelenmesidir. Bu kapsamda kitabımızda öncelikle inşaat sözleşmeleri ve genel özellikleri incelenmiş olup özellikle tarafların yapma borçlarına yer verilmiştir. Akabinde TBK m. 113 f. 1 ile düzenlenen nama ifa hakkı incelenmiş olup, bu kapsamda nama ifa kavramı ve hukuki niteliği, doktrinde yer alan görüşler, yüklenicinin teslim borcunda temerrüdü kapsamında nama ifa talebinde bulunmanın koşulları, nama ifaya izin verecek makam ve nama ifaya izin kararı, işsahibinin yükümlülük niteliğindeki işbirliğinde bulunma eylemleri kapsamında yüklenicinin nama ifa hakkı ve gecikme tazminatı incelenmiştir. Çalışmanın üçüncü ve son bölümünde ise nama ifa kavramının özel görünüm halleri, inşaat sözleşmeleri özelinde değerlendirilmiş olup, TBK m. 473 f. 2 kapsamında inşaat bitmeden ayıplı veya sözleşmeye aykırı olacağının anlaşılması halinde işsahibinin nama ifa hakkı ile yapının ayıplı teslimi halinde işsahibinin nama ifa hakkının bulunup bulunmadığı hususları detaylıca incelenmiştir. Bu kapsamda çalışmamız ile nama ifa kavramı ve hukuki niteliği açıklanarak inşaat sözleşmeleri özelinde hangi şartlarda nama ifa hakkının kullanılabileceği ve nama ifanın hukuki sonuçları doktrinde yer alan görüşler ve uygulama bakımından önem taşıyan Yargıtay kararları çerçevesinde ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir.
