İlker Karakaş, İnsan Korkularıyla Yaşar’da kendine özgü anlatı dünyasını biraz daha karanlığa götürüyor. İnsanın iç karanlığı bu. Erkeğin erkek olmakla ilgili sorunlarının alkolle birlikte gitgide çaresizliğe sürüklendiği yer. Tutunacak dallar kırılmaya başlamıştır. Uçurumun dibi görünmüyordur. Çürümenin hızlandığı yerden onu kim çekip çıkaracak. Belki en yakınındaki kadın. O da bir yere kadar. Sonra kendisiyle yüzleşecek, ya çukurun dibinde kalmayı sürdürecek ya da düze çıkacak.
İlker Karakaş erkeğin bildik hallerini herkesin bakmaya gönül indirmediği bir yerden, açıklığından çekinmeksizin, olduğu gibi anlatıyor. Böylece hem kendisini hem de bizi yeraltı edebiyatının özgün bir biçimine ve dünyasına götürüyor.
