Aslında zor olan yazmak değil de herkese ulaşacak yazılarda ne yazacağıma karar vermekti asıl mesele.
Bazen iki cümleyle anlatabileceklerini sayfalarca yazar ama anlatamazsın, bazen sayfalarca anlatacağını iki cümleye hapsedersin. Çıkmak ister, kurtulmak ve özgürleşmek ister kelimeler. Yaz beni der, anlat benimle. Mahkûm etme içinde düşündüklerini. Ya birilerinin bu yazacaklarına ihtiyacı varsa? Ya birileri bu kelimelerden bir şeyler öğrenecekse?
Düşünülen ama anlatılmayanlar, içerde kalan hayaller, yürekte bırakılan aşk izleri, sevgi, nefret ve söylenemeyen her güzel söz ölüme terk edilmiş insana benzer.
Sen yazmalısın, işe yarayıp yaramayacağına sen karar veremezsin.
Sen, ya öldüreceksin düşlerini, düşündüklerini ya da yazacak ve özgürleştireceksin sende hapis yatan tüm cümleleri.
