Hz. Peygamber’in(sav) ahlakı Kur’an’dı.
Hz. Peygamber’in ahlakının
Kur’an ahlakı olması demek, Onun(sav) Kur’an’ı
en ince detayına kadar yaşaması demektir. O(sav), ilahi emirleri ve nehiyleri sadece tebliğ etmekle kalmamış aynı zamanda büyük bir aşkla öncü ve örnek olarak kendisi yerine getirmiş ve engin bir takva duygusu ile haramlardan sakınmıştır. Kur’an’ın fazilet olarak saydığı sıfatların hepsi bilâ istisna Onda(sav) mevcuttur ve O(sav) Kur’an’ın nehyettiği her türlü karakter özelliğinden ve davranıştan uzaktır.
Onun(sav) ahlakının Kur’an olması demek, yapı taşlarını Kur’an’ın belirlemesi ve ahlakının her cüzünü başka hiçbir şeye yer kalmayacak şekilde Kur’an’ın ruhunun doldurması ve donatması demektir.
Peygamberimize tabi olmak, insana kurtuluşu, Allah’ın rahmetini ve aydınlığında yürüyeceği bir nuru kazandırır. Bu nur da o kimseyi karanlıktan aydınlığa sevk eder.
İnsan ve Peygamber olarak Hz. Muhammed(sav), Hz. Peygamber’in(sav) insan ve peygamber yönleriyle bir bütün olduğunu ispat ederken Efendimiz’e hakkıyla tabi olmaksızın sırat-ı müstakim üzere olamayacağımız hakikatinden hareketle okurunu Hz. Peygamber üzerinde yeniden ve derinlikli bir tefekküre davet ediyor.
