“Bu memlekette kanlarını döken kahramanlar!.. Burada bir dost toprağındasınız. Huzur içinde uyuyunuz… Sizler Mehmetçiklerle yan yana, koyun koyunasınız… Uzaklardan evlatlarını savaşa gönderen analar!.. Gözyaşlarınızı dindiriniz! Onlar bizim bağrımızdadır artık! Huzur içinde uyuyacaklardır… Onlar bu topraklarda canlarını verdikten sonra, artık bizim de evlatlarımız olmuşlardır.”
Böylesine büyük bir komutanın ve devlet adamının emrinde savaşan bu gibi erlerin bu tür davranışları, ülkemizin gururu sayılmaz mı?.. Ne güzel söylemişti Aydınlı Selim… “İnsanlık ölmedi…” Ah, herkes bilseydi bunu.
