“Toprak, oğlum annenler nerede?”
Öldüler diyemedim.
Aileleri aynı gün, aynı adamın elinden kaybetmiş beş çocuk… İntikam aleviyle birlikte harmanlanan kardeşlik bağları, onların hayatlarını ökten değiştirebilecek miydi?
“Lütfen yapma… Lütfen… Ca-canımı ya-yakma…”
O intikamın alınacağı ilk durak; genç bir kız…
Öfkeleri, gözlerini kör mü etmişti, yoksa merhametleri baskın çıkacabilecek miydi? İntikamlarını almak için seçtikleri kurbanın sakladığı sırlar ortaya çıktığında ne yapacaklardı?
“Bu odaya iyi bak küçük fahişe! Bu odada çok uzun zaman kalıp, babana bir sürü video hazırlamamıza yardım edeceksin.”
Vicdanları, öfkelerinden daha kuvvetli olabilir miydi? Pişmanlıkları, hayatlarını değiştirmeye yetecek miydi?
“Ah be güzelim… Yapma bunu işte. Saklama gözlerini benden. O gözler benim için, gecenin ortasındaki güneşli bir gökyüzü gibi.”
