Marc bir sabah metroda alkol komasının eşiğinde olan bir kıza rastlar; kızı alıp evine götürür. Kız birkaç saat sonra ortadan kaybolur. Kimdir bu esrarengiz kız? Evdeki her şeyi neden kırıp dökmüştür? Marc niçin onu yeniden görme ihtiyacı hissetmiştir? İntikamlar hiçbir şeyi kadere borçlu olmadığımızı ortaya seren, beklenmedik çarpışmalarla yol alan müthiş bir anlatı...
Fransa’nın “rock” yazarı Djian’ın asıl dehası, tek bir cümleyle metnine kazandırdığı, bisiklet sürmeyi bilmeyen birinin hissettiği itkiye benzer hızdan ileri gelir: durursan düşersin. Ama Djian okurken durulmaz, rüzgârın tokadıyla sürüklenilir belki ama geri dönüp bakılmaz. Soluklanacak zaman kalmaz. Elbette kendine mahsus anlatı yollarına başvurur. Boşlukları, okurun hayal gücü tamamlar. Djian’ın sanatı her cümlesinde açığa çıkar, bunlar o kadar duru ve okuması öyle kolay cümlelerdir ki, gizledikleri gayret asla göze çarpmaz. İntikamlar sade olandaki güzelliği ve derin anlamları okurun bakışına sunmakta, hep olduğu gibi yetenek ve zekânın ince işçiliğine yaslanarak...
