Onur Okyar’ın saha araştırmalarına dayanan İran ve Demokrasi başlıklı çalışması, İran gibi Safeviler’den itibaren kendini diğer devletlerden itinayla ayrıştıran ve toplumsal bünyesini Şiiliğe dayandıran kadim bir devletin mensuplarının mezhep, gelir, siyasi görüş, yaş, cinsiyet, dindarlık ve etnik grup gibi farklılıklarının demokrasi, insan hakları, güven ve güvenlik gibi algılamalar üzerindeki etkilerini ölçmektedir. Bu sayede İran’ın hem milli hem de milletlerarası arenada güttüğü amaç ve hedeflerin daha iyi anlaşılacağı kanaatindeyiz. Kitapta, İran’ın anayasal devlet sistemi ve anayasal kurumları incelenmiş, İran’ın toplum sistemini teşkil eden dini ve etnik grupları ayrıntılı tahlillere tabi tutarak İran’ın demokrasi tecrübesi siyasi tarih ekseninde ele alınmıştır. Baştan sona nesnel tutumunu bir an olsun terk etmeyen Onur Okyar’ın, çalışmasını İran’ın niçin Batılı bir demokrasi olmadığını eleştirmek amacıyla değil, İran’ın kendi demokrasi mantalitesini ortaya koyabilmek için kaleme aldığını söyleyebiliriz.
