İşçiye tanınan en temelhaklardan birisi dinlenme hakkıdır. Dinlenme hakkı, işçinin beden bütünlüğünün, maddi ve manevi varlığının ve özel hayatının korunması amacıyla işçiye tanınmış birimkanı ifade etmektedir. Dinlenme hakkıyla işçinin çalışacağı sürelere birsınır getirilmiş olmakta, bu suretle işçiye dinlenmesi, kendine zamanayırabilmesi ve ailesiyle vakit geçirebilmesi için gerekli olanaklar sunulmuş olmaktadır. Dinlenme hakkı neticesinde işçinin belirlisüre zarflarında çalışması kesintiye uğratılarak işçiye günlük ihtiyaçlarınıkarşılayabileceği, sosyal yaşamını ve gelişimini devam ettirebileceği bir zamandilimi sağlanmaktadır. Söz konusu hakkın somutlaştırılması ve uygulamaya geçirilmesi ise, işçiye çeşitli türde veyeterli uzunlukta tanınan ve kullandırılan dinlenme süreleri vasıtasıyla gerçekleştirilmektedir. Bu doğrultuda işçilere ara dinlenmesi,hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatiller, yıllık ücretli izin, ebeveynlikizni, süt izni, mazeret izni, hastalık izni gibi çeşitli dinlenme sürelerindenistifade etme imkanı tanınmıştır. Çalışma kapsamında konununsoyut ve teorik kısmını oluşturan dinlenme hakkı ile, konunun somut ve uygulamadaki uzantısı konumundaki dinlenme süreleri incelenmiştir.
