Gerek bir mevzuat hükmünün gerekse bir sözleşme hükmünün anlamı üzerine yapılacak tartışmalarda metoda başvurma zorunluluğu bu kitabın en temel sebebidir.
İş ve sosyal güvenlik hukukunu özel hukuktan ayıran çeşitli özellikler (ilk sırada taraflar arası güç dengesizliği ile nispi emredici düzenlemeler gelmektedir) bu alandaki mevzuat ve sözleşmelerin yorumunda farklılığa sebebiyet vermektedir. Bu kitap iş ve sosyal güvenlik hukuku alanında yorum metot ve ilkelerinin ne şekilde ele alındığını/alınması gerektiğini yargı yorumu (içtihatlar) ve doktrin görüşleri üzerinden somutlaştırmaktadır.
İş ve sosyal güvenlik mevzuatının yorumunda klasik metot ve yöntemlerin (lafzi yorum, tarihi yorum, sisteme uygun yorum, amaca uygun yorum ) yeri ile bu alana özgü işçi lehine yorum ilkesi ve sigortalı lehine yorum ilkesinin genel metotlar karşısındaki durumu ele alınmıştır.
Klasik yorum yöntemlerinin uygulamada eşit oranda ağırlığının olmayışının sebebi nedir ? Yüksek Mahkeme içtihatlarında hangi yorum metot ve ilkeleri baskındır ?
İşçi lehine yorum ilkesi mutlak ve vazgeçilmesi imkansız bir yorum ilkesi midir ? Bu ilke hangi durumlarda uygulama alanı bulmaktadır ?
Bireysel iş sözleşmesi ve toplu iş sözleşmesi hükümlerinin yorumundaki yöntemler de farklılık arzetmektedir.
Toplu iş sözleşmelerinin sözleşmenin tarafı olamayan işçiler bakımından bir yasa gibi etkili olması başka bir sözleşme türünde bulunmayan değerlendirme gerektirmektedir.
