İşlenemez suç, failin bir ceza normunu ihlale yönelmiş olmasına rağmen, hareketin elverişsizliği veya suçun konusunun yokluğu sebebiyle suçun tamamlanabilmesinin baştan itibaren imkânsız olması şeklinde tanımlanabilir. İşlenemez suç hallerinde fail, bir suç işleme iradesini ortaya koymuş olmasına rağmen, suçun maddi konusu üzerinde somut bir tehlike meydana getirememektedir. Bu sebeple işlenemez suç hallerinde faile bir yaptırım uygulamanın gerekli olup olmadığı uzun yıllardır doktrinde tartışılmaktadır. Karşılaştırmalı hukukta bazı ülkeler işlenemez suç hallerinde faili cezalandırırken, bazı ülkelerde işlenemez suça herhangi bir yaptırım öngörülmemektedir. Bu tercih, teşebbüsün cezalandırılması bakımından sübjektif ya da objektif bir teorinin benimsenmesinin doğrudan bir sonucudur.
Ülkemizde işlenemez suç hallerinde faile yaptırım uygulanabileceğine ilişkin açık bir hüküm bulunmamaktadır. Ayrıca failin teşebbüs sebebiyle sorumlu tutulabilmesi için "elverişli hareketlerle doğrudan doğruya icraya başlaması" şart olarak aranmıştır. Dolayısıyla bir suçu işlemek için elverişsiz bir hareket gerçekleştiren fail, bu eylemi sebebiyle sorumlu tutulamayacaktır. Sonuç olarak, teşebbüsün cezalandırılması bakımından Türk Ceza Kanunu'nun objektif bir teoriyi benimsediği ve işlenemez suç hallerini yaptırımsız bıraktığı rahatlıkla söylenebilecektir.
Doktora tez çalışması olarak hazırlanan bu eserde, temel olarak işlenemez suç hallerinde faile bir yaptırım uygulamanın gerekli olup olmadığı ve elverişli teşebbüs ile elverişsiz teşebbüsün nasıl ayırt edilebileceği sorularına cevap aranmış; konu Türk ve Alman doktrini çerçevesinde incelenerek, tartışmalara ilişkin özgün çözüm önerileri ileri sürülmeye çalışılmıştır.
