İşsizlik sigortası ülkemizde ilk kez 4447 sayılı yasa ile mevzuatımıza kazandırılmıştır. İlgili yasa kapsamında sigortalı işsizlere Türkiye İş Kurumunca ayni ve nakdi yardımlar yapılmaktadır. Nakdi yardımların en başında aynı yasanın 50. maddesine göre ödenen ve İşsizlik Sigortası Fonundan finanse edilen işsizlik sigortası ödeneği gelmektedir. Ödenek miktarı, sigortalının son dört aylık prime esas kazançlar toplamı üzerinden bulunan günlük ortalama brüt kazancının %40'ı oranındadır. Fakat işsizlik sigortası ödeneği miktarı her halde 4857 sayılı yasanın 39. maddesine göre 16 yaşından büyüklere uygulanacak asgari ücretin aylık brüt tutarının %80'ini geçemeyecektir. Söz konusu ödenek, çalışılan ve ödenen prim gün sayısına göre 180, 240 veya 300 gün süreyle ödenmektedir ve sonunda işsizlik sigortası ödeneği 4447 sayılı yasanın 52. maddesinde tahdidi olarak sayılan hak düşürücü nedenlerden birinin gerçekleşmesi halinde son bulmaktadır.
Çalışmamızda temel noktaları bunlar olan İşsizlik Sigortası ele alınmış, ilgili olduğu hukuki kurumlar ile olan bağı irdelenmiş, bir takım karşılaştırmalı hukuk sistemlerinde İşsizlik Sigortası uygulamalarına ilişkin düzenlemeler gözden geçirilmiş, yabancı mahkeme kararları üzerinden sonuçlar elde edilmiş ve son olarak uygulayıcılar için emsal karar örnekleri derlenmiştir.
