İstiâze Besmele ve Fatiha Tefsiri adlı bu çalışmada öncelikli olarak Fatiha Suresi’nin tefsirinin yapılması amaçlanmakla birlikte, Kur’an-ı Kerim’deki surelerin girişinde kullanılan iki ilâhi formül de özellikle ele alınmıştır. Kur’an’a giriş denemesi yapan her okuyucunun kullanması ve okuması gereken Besmele ve ondan önce okunan İstiâze formları tefsir ekolleri içerisinde özellikli bir çerçevede ele alınmaktadır. Tefsir tarihinde yer alan pek çok müfessirin konuya ilgi duyduğu ve kendi mantaliteleri içerisinde bu iki formla ilgili yorumlarda bulundukları da bilinmektedir. Fatiha Suresi ise genellikle kabul edilen yaklaşımlara bağlı olarak açıklıkla ifade edilebileceği tarzda bir "giriş" suresi niteliğindedir. O, sadece gündelik ibadet ve yakarışların sürekli tekrarlanagelen bir parçası olmakla kalmamakta, aynı zamanda Kur’an’ın tamamında dile getirilen ölçüleri de bir anlamda deruhte etmektedir. Açıklanan nedenlerle bu araştırmada tefsir tarihi ve çalışmaları içinde önemli bir başlık durumunda yer alan İstiâze, Besmele ve Fatiha Suresi geleneksel eğilimlerin yanında bu bakış açılarıyla ele alınmıştır.
