Kıştı ve hava çok soğuktu. Yağmur yağdığı için dışarı çıkmadığıma memnundum. Çünkü kuzenlerim John, Eliza ve Georgiana Reed ile uzun yürüyüşlere çıkmak hiç hoşuma gitmiyordu. Bu yürüyüşlerde her zaman, onlardan önce yorulduğum için bana gülerlerdi.
Yengemi ve kuzenlerimi hiç sevmezdim. Onlar da beni sevmezlerdi. Beni oyunlarında asla oynatmazlardı. Gateshead Konağı´nda kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim. Orada, yetim olduğum için yaşamak zorundaydım. Annem ile babam be bebekken ölmüşlerdi başka da yakınım yoktu.
İşte o soğuk kış günü, yengem, kuzenlerim bayan Reed oturma odasında çeşitli oyunlar oynayarak vakit geçiriyorlardı. Yengem, benim kuzenlerimle oturmama izin vermemişti. Bu yüzden kütüphaneye gittim. Okumak, çok zevk aldığım bir şeydi. Kütüphanedeki kitaplar çocuk kitapları değildi fakat yine de onları çok seviyordum. Değişik resimlerle dolu uzak ülkeleri anlatan bir kitap alıp okumaya başladım. Mutluydum fakat mutluluğum uzun sürmedi.
