Jill, “...ve herkes sonsuza dek mutlu yaşadı...” cümlesiyle biten kitabın sonuna geldiğinde şüphelenir, zira kitaptaki ejderha pek mutlu görünmemektedir. Ejderha, krallıktaki her şeyi yakıp kavurmaktan başka bir işe yaramadığını düşünüp çok üzülmekte, kralın nefretinden dert yanmaktadır. Jill bunun üzerine ejderhayı kendi dünyasına davet eder. Ona bildiği pek çok şeyi öğretmeye karar verir ama ejderha Jill’in gösterdiklerini yapmada pek de becerikli değildir. Ejderha daha da mutsuz olur. Ama Jill, herkesin iyi yaptığı bir şeyler olduğundan emindir ve çok geçmeden ejderhanın çok özel bir yeteneği olduğunu keşfeder.
Jill ve Ejderha, ne kadar iyi gizlenmiş olursa olsun herkeste türlü türlü yetenekler olduğunu hatırlatan ve asla pes etmeyen arkadaşların hikâyesi.
