İÇERİK TANITIMI: İstanbul’da Ermenice edebiyatın önde gelen yazarlarının 24 Nisan 1915 ve sonrasında tutuklanarak sürgüne gönderildikleri bir dönemde, Zabel Yesayan bir süre gizlendi ve Bulgaristan üzerinden yurt dışına geçti. 1917 yılında Bakü’deydi. Halepli Hayk Toroyan ise Felaket ceheneminden bir Alman subayın tercümanı olarak kurtulabilmiş ve İran üzerinden aynı şehre varmıştı. Toroyan, Diyarbakır’da, Birecik’te, Fırat havzasında, Suriye çöllerinde tanık olduğu dehşeti, bir halkın ölüm döşeğinde can çekişini ve gördüğü vahşeti Zabel Yesayan’a anlattı ve böylece ilk Soykırım tanıklığı Bakü’deki “Kordz” dergisinde yayımlandı. Zabel Yesayan’ın kaleme aldığı bu tanıklık daha sonra yapılan yayınlar için de temel oluşturacaktı. Kitaba ek olarak Zabel Yesayan’ın 1915’te İstanbul’dan kaçışını üçüncü bir şahıs üzerinden, bir hikâye olarak anlattığı ve Sofya’da yayımlanan “Hayastan” gazetesinde tefrika edilen “Bir Yazarın Hatıralararı” eserine yer verildi. Kitabın başında ise filozof ve edebiyat eleştirmeni Marc Nichanian’ın sunuş yazısı yer alıyor. YAZAR HAKKINDA: Zabel Yesayan 1878’de Üsküdar’da doğdu. 1895’te Paris’e gitti, Sorbonne’da edebiyat ve felsefe derslerini takip etti. Meşrutiyet’in ilanıyla İstanbul’a döndü. Öykü, deneme ve romanlarında, kadın hakları ve kadınların toplumsal yaşamdaki konumlarına geniş yer ayırdı. 24 Nisan 1915’te Ermeni aydınlarının çıkarıldığı ölüm yolculuğundan bir hastanede saklanarak kurtuldu. Kafkasya’da Ermeni mülteci ve yetimler için yardım faaliyetlerine katıldı. Ermenistan hükümetinin daveti üzerine 1933’te başkent Yerevan’a göç etti. Stalin kovuşturmaları sırasında tutuklandı. Ölüm tarihi ve yeri kesin olarak bilinmemektedir.
Tanıtım Metni
