Julio Cortázar roman, şiir ve dram türlerinde de son derece önemi eserler vermiş olsa bile edebi niteliği en arı olan yapıtlarının öyküleri olduğu kabul edilmektedir. Analitik psikolojinin ortak bilinçdışının arketipleri alanına özel bir ilgi duyan Arjantinli yazar söz konusu eserlerinin birçoğunu bilinçdışı içerikleri temel alarak biçimlendirmiş ya da bunlarda insan için genelgeçer nitelikteki imge ve sembollere yer vermiştir. Özellikle bu eğilimin belirleyici olduğu Cortázar öyküleri, Gilbert Durand'ın kurucusu olduğu İmgesel Yapısalcılık kuramı bakış açısından irdelenebilir niteliktedir.
Bu kitaptaki çözümlemeler Durand'ın imgeler arasındaki ilişkileri temel alarak oluşturduğu yapılardan yola çıkılarak yapılmıştır. Böylelikle, sözü geçen öykülerin imgelem düzeyindeki dinamikleri açığa vurulmaktadır. Bu sembolik imgelem boyutu, ilgili yapıtların derinlemesine kavranabilmesi açısından tamamlayıcı niteliktedir. Söz konusu yaklaşım tam ve kesin sonuçlara varma amacının ötesinde, yüzeysel bir okumada gözden kaçan imgesel değerin esere kazandırdığı anlam zenginliğini ortaya çıkartmaktadır.
