Kader, alın yazısı, yaratıcı tarafından bize sunulan mıydı? Yoksa biraz da bizim elimizde miydi? Kaderi değiştirebilmek, başarı tesadüf olur muydu eğer biz çalışmazsak?
Güçlü olmak ne kadar yakışıyor insana, dik durabilmek, kaderini seçebilmek. Gözlerindeki hüznü saklayıp da güneşi kalbinde hissedebilmek. Saklı mıydı mutluluk, incirin çekirdeğinde, cevizin kabuğunda, kırgınlığın öncesinde, barışmanın sonrasında? Eteğimizdeki taşları dökerken cesurca, ellerimizden kayıp giden mutluluğa dur diyebilmek... Sımsıkı tutunduğumuz kaderin izlerini sorgusuz taşıyabilmek...
Hadi anlat bana kader, nerelere savurdun beni? Güldürdün, ağlattın, zirveye çıkarttın, kayıplar yaşattın, aşkla mutlu ettin, ayrılıkla mahkûm...
En sonunda avuçlarıma bıraktın izlerini…
