Tuğser olay yerme vardığında hiçte sıradan bir olayla karşı karşıya olmadığını anlamıştı. Kokudan apartmana girmek imkânsızdı. Belli kİ öyle bir iki günlük değildi ceset. Polisler de daire kapısını açık tuttuğundan sokağa kadar yayılmıştı koku. İçeri girdiğinde cinayet masasının bütün memurları cesedin başındaydı.
Baş komiserin de dediği gibi onlarca çizik vardı cesedin boynunda. İntihar demişlerdi. İnsanın kendi şah damarını defalarca kesebildiğine inanmalarına hayret ediyordu Tuğser.
“Bir cinayette suç aleti ne olabilir ki? Bıçak, kurşun, sopa ya da basit bir kayıt… Sıla Y.”
