İnsanın en geç ya da hiç tanıyamadığı kişi kendisidir. Beden zihnin uzantısıdır. Biz bu dünyaya kendimizi, zihnimizdeki duygu ve düşüncelerimiz kadar dahil ederiz. Daha radikal bir bakış açısı için duygu ve düşüncelerimizi tanımamız ve zihnimizin kaptanı olmamız gerekiyor. Kaptanı olamadığımız zihnimiz maalesef akıntıya teslim oluyor. Oysaki hayat; affedebildiğinde, güzel sevdiğinde, özgürlüğün büyüsünü bozduğunda, kendini fark edip ve kendine inandığında başlar. Neyi biriktirdiğini fark et güzel insan. Hayat, zayıf yanlarımızdan ya da aşırılıklarımızdan yakalar bizi. Hepimiz kalbimizdeki sırlar ve diğer biriktirdiklerimiz kadar varız bu hayatta. Ne derler bilirsiniz; “Herkes kalbinin ekmeğini yer.” Bu kitabın, kalplerinize dokunması ve sizlere yeni bir farkındalık ve bakış açısı kazandırmasına vesile olması dileği ile…
