Türkler, yaşadıkları yerlerdeki coğrafi şekillerin en ihtişamlılarını, başına genellikle “kara” sıfatı getirerek nitelendirmişlerdir. Karadağ, Karabağ, Kara Orman gibi. Çünkü “kara” büyük demektir.
Karagöl de Şavşat ve civarının en büyük ve en derin gölüdür. O yüzden adına Karagöl demiştir yöre insanı. Yoksa suyunun rengi kara değildir. Belki yeşil, belki biraz mavi.
Bu kitap sizlere Karagöl’ün çevre köylerinde ve Şavşat’ta yaşayan insanların bazen bir genç kızın hayalleri gibi sıradan, bazen koca koca devletlere baş kaldıracak kadar destansı hikâyelerini anlatmayı vaat ediyor.
