Sevmeyi öğrenmek en zoruymuş bu dünyada. Alfabeyi öğrenirken en kötüsü, bir cetvelle parmak uçlarınız sızlar, yemek yapmayı öğrenirken en kötüsü, yanık kokulu bir yemek yerdiniz. İşinizi öğrenirken en kötüsü birkaç maaşınızdan olurdunuz.
Peki, sevmeyi öğrenirken en kötüsü ne olurdu? Tabii ki sevdiğinizi kaybetmek.
Biz kaybetmiştik. Büyük ikramiye hayali kuran talihli adayının, amorti bile çıkmadığı bir büyük çekilişin ardından yaptığı gibi, kös kös kendi köşelerimize savrulmuştuk.
Ulan hayat! Allah belanı versin! Bu kadar zor öğrenilir bir şey olmak zorunda mısın?
