Asırların dostluğuna hançer saplayan mihraklar… İnsanca yaşamaktan başka gayesi olmayan ve lakin bu bile kendisine çok görülen bir toplum… Hayvana uygulandığında dahi dünyayı ayağa kaldıracak vahşete gene aynı dünyanın kör, sağır ve dilsiz kalması…
Çekilmez acılar… Dinmeyen sızılar… Neşter bekleyen yaralar… Her biri dram kokan göçler… Türk’ün Kıbrıs’ta akan ve Akdeniz’le birlikte Anadolu kıyılarına kadar ulaşan kan ve gözyaşları! Kulak tıkamak mümkün mü? Bizde öyle yaptık, duyarsız kalmadık… Kalbimizin attığı, duygularımızın paylaşıldığı “bizden insanların” yaşadığı topraklarda “var olma” mücadelesi… Bir “Yavru Vatan” hikâyesi…
