"Ne diyordum?.... Orhan Kemal... Adam siyasi. Bursa Hapishanesinden yeni çıkmış. Hapis arkadaşı Nazım Hikmet, hikayelerini çok beğenmiş... Yaz, durmadan yaz demiş. O da habire yazıyor. Öte yandan yoksulluk yapışmış yakasına. Bir yanda baba Beyrut'ta. Evde karı, çocuklar, yaşlı bir anne... Zar zor Nuri Has'ın Milli Mensucat Fabrikası'nda bir katiplik buluyor. Bu arada siviller gece gündüz peşinde. Adama rahat yok. Bir yandan da yazdığı hikayeler Varlık'ta yayınlanıyor. Derken Baba Evi romanı basıldı. Arkasından fabrikadaki işine son verdiler.Gene yoksulluk, gene rezillik. Sonra Sıtma Savaş'ta küçük bir memurluk. Yıl 1950. Seçimler oldu. Demokrat Parti geldi iktidara. Onlar da Sıtma Savaş'tan attılar. Zaten Abidin Dino yıllar ince gitmişti. Yaşar Kemal'i de rahat bırakmadılar. O da hapisklere düştü. Sonra arzuhalcilik yaptığı kasabada miting düzenlemişler.
Yaşar Kemal'i linç etmek itiyorlarmış. Canını zor kurtarmış Yaşar Kemal de çekip gitti. Orhan kemal Tek başına kalınca, duramadı, O da gitti.
