Yazardan 24. klasik oyun…
Kış Masalı “romans” türünde bir oyun. Örnekleri ortaçağda görülen, ayrılık, kavuşma, macera öğeleri ile keder, hüzün ve mutluluk duygularına ağırlık veren, adından anlaşılacağı gibi, masalsı nitelikte bir oyun. Oyunun ana konusu, tarih boyu pek çok kültürde insanoğlunun temel inanç, arayış ve ümidini dile getiren evrensel bir tema: yaşam, ölüm, yeniden doğuş döngüsü.
Shakespeare’in bu oyunda tekrar kıskançlık konusunu işlemesi ayrıca ilginç. Windsor’ın Şen Kadınları’nda komik bir çerçevede yer alan, Othello’da trajik bir sonuca yol açan kıskançlık Kış Masalı’nda kişiyi çılgına çeviren, marazi ve ölümcül bir saplantı olarak ortaya çıkıyor. Ancak, Othello’nun kıskançlığından farklı olarak, oyunun sonunda romans/melodram türüne has mucizevi bir “mutlu son”la noktalanıyor
