Gerçek, bir cellat gibi yakasına yapıştığında,
Rozelin için iki yol vardı:
Teslim olmak ya da kaçmak...
Gerçek, bir cellat gibi yakasına yapıştığında,
Biran için iki yol vardı:
Uğurlamak ya da esir almak...
Rozelin, kalırsa Safornikon’un acımasız kollarına
düşen küçük kız kardeşini, giderse uzun ve yorucu bir
mücadelenin sonunda kavuştuğu oğlunu feda edecekti.
Biran ise hangi yola saparsa sapsın kaybedecekti.
“Seni bir kutuya koyupyalnızca kendime saklamak isterdim,”
dedi usulca.
Gülümsememde acı vardı.
“Ben de bize mutlu bir son yazabilmeyi...”
