Zamanın acı çanları onlar için çalarken kader Rozelin’i bu kez sevdiği adamın geçmişine hapseder.
Rozelin, sevdiği adamın kalbinden intikam hissinin yakıcı varlığını silmek için ömründen peyderpey feda etmek zorundadır.
Kendi zamanında ise onu bekleyen bambaşka bir sürpriz vardır.
Hapsolduğu geçmiş, Rozelin’in kendi zamanında yaşadıklarını alaşağı etmiştir.
Dostları artık azılı birer düşmana dönüşmüştür ancak aşk, hâlâ bıraktığı gibidir.
Beni kollarının arasına aldı ve sıkıca sarıldı.
“Bana döneceğini biliyordum.” Bunu yalnızca bana değil, tüm Safornikon’a söylüyor gibiydi. Bu yüzden sözleri sustu ama gözleriyle yüzlerce kez tekrar etti.
“Bana geri döneceğini biliyordum, sevgilim.”
