Walter Benjamin’in “Avrupa’yı etkileyen son lirik başyapıt” olarak nitelediği Kötülük Çiçekleri, birçok şair ve eleştirmene göre modern şiirin kurucu basamağıdır. Büyük kentin ve “aradaki insan”ın bir daha dinmeyecek olan cehennemi, şairin vicdan azabının aynalarında öfkeli bir içtenlikle resmedilir. Victor Hugo’nun “Sanat göğünü bilinmedik bir ölüm ışığıyla süslediniz” diye selamladığı Baudelaire’in bu “dehşet dolu” çiçekleri, yayımlandığı yıllarda kamu ahlakına saldırıyla itham edilerek cezalandırılmıştı. Kötülük Çiçekleri, Baudelaire’in insanlığa armağan ettiği ölümsüz bir başyapıt.
