“Evet, dünyayı unutmuş olabiliriz ama izlerinin daha uzunca yıllar bizimle beraber yaşayacağını düşünüyorum. Bir kral olarak hayatımda pek fazla bir şey yaşamadım, yani sıradan delilikler yaptım; ne bileyim güneşe dokunmak için çok yaklaşmak istedim ve bu nedenle az kalsın evrenin dışına çıkıyordum. Bunlar benim deliliklerimdiler ama bunları bile yapamadım.”
Canımız, bir tanemiz, Boran’ımız;
Sen en güzel zamanlardan bize gelen bir ses, bir nefestin...
Varlığınla bizleri çok mutlu ettin.
Gittiğin yerde huzurla uyu.
Bizler bu yazdığın kitapla senin ne kadar hassas, ne kadar yetenekli, ne kadar duygu dolu bir insan olduğunu, hümanist kişiliğini kısacası seni senin kaleminle tanıtmaya çalıştık.
Seni hiç unutmayacak olan annen baban hep seninle...
