Kendisine şimdiden birkaç başyapıt borçlu olduğumuz meşhur romancı1 Gökdemir İhsan2, ününe yakışan bir ustalıkla kotarılmış bu yeni romanında3, karakterlerini yediden yetmişe herkesin anlayabileceği bir atmosferde soluk alan, hatları açıkça çizilmiş kişilerden seçmeye özen göstermiş: Kitabın entrikası, romanın3 kahramanının, ilk gördüğü insanla kavgaya tutuşan esrarengiz bir karakterle bir otobüste karşılaşmasının etrafında dönüyor.
Son bölümde, bu gizemli karakteri, Dandyliğin öncülerinden biri olan bir arkadaşının tavsiyelerini can kulağıyla dinlerken görüyoruz... Bütün bunlar, romancı1 Gökdemir İhsan’ın2 ender rastlanan bir şenliklilik duygusu ile ince ince işlediği baş döndürücü bir izlenim bırakıyor okurda.”
-Raymond Queneau, (Exercices de Style. Paris: Gallimard, 1947)-
