Gürsel Korat Kurmacanın Yapısı’nda sözel ve yazılı kültür anlatılarının ilk örneklerinden yola çıkarak günümüze dek kurmacanın dayandığı ilkeleri ve geçirdiği evrimi anlatıyor. Destanların, dini hikâyelerin, oyunların yanı sıra resim, heykel ve sinemanın anlatım dilini tersyüz eden bir yapısal analiz ortaya koyuyor. Kurmacanın Yapısı, “sözün serüvenini” daha iyi anlamak isteyenler için başucu kitabı.
Çağımız, sözel kültürün yerini almaya aday, yazılı kültürü tanısa da okuma zahmetini ortadan kaldırmaya hazır bir “gözel kültür” çağıdır. Bunun iyi veya kötü olduğunu söylemeyeceğim; beni ilgilendiren şey hikâye anlatma davranışımızın kaynaklarıyla bugünkü durumumuz arasındaki mesafeyi anlamaktır.
