“Hepimiz arasında yalnızca bir kişinin diğerlerinden her nasılsa gözle görülür bir şekilde farklı olduğunu fark etmeye başladık; o, bizim kendisine özel bir ilgi göstermemize neden oldu. Bu kişi kimseyle ilgilenmiyor, arkadaşlarıyla yakınlık kurmamaya dikkat ediyor, kimseyle konuşmuyor, tamamen kendi köşesine çekilip bizden uzak duruyor, hatta sürekli aynı yerde ve tek başına sınıfın bir köşesinde, pencerenin yanında oturuyordu. Her zamanki gibi dirseğine yaslanıp profesörün söylediklerine aldırış etmeden tamamen konsantre olmuş bir şekilde bir şeyler okuyordu. Hatta saatin çıkardığı ses bile onu etkilemiyordu. Kısa boylu, çirkin ve esmer tenliydi, siyah saçları ve etrafındaki her şeye tepeden bakan koyu kahverengi (oldukça gri) iri gözleri vardı. Her haliyle ilgi uyandıran ve dikkat çeken biriydi. Tek bildiğimiz soyadının Lermontov olduğuydu.”
“Alaycı, iğneleyici, yetenekli, parlak, zengin ve bağımsız zihinlerle birlikte Lermontov yüksek muhitteki genç topluluğun sevilen isimlerinden biri oldu. Sohbetlerin, eğlencelerin, şenliklerin özetle o yıllarda hayatı oluşturan her şeyin öncüsüydü.”
Aleksandr Mihayloviç Skabiçevski tarafından kaleme alınan “Lermontov. Hayatı ve Edebi Çalışmaları” adlı bu biyografik anlatı bizlere yirmi yedi yıllık kısa yaşamına rağmen etkisi gelecek nesillere dek uzanan Rus şiirinin önemli şairlerinden Mihail Lermontov’un çocukluğundan yetişkinliğine, askerlik hayatından ölümüne kadar çeşitli konularda genel bir bakış sunmaktadır.
