"Biz de onu en zoruna hazırlarız." Leyl Suresi 10. Ayet
Şairler de pek uyumaz. Onlar da çoğunlukla gece çalışır; tıpkı katiller gibi. Aradaki fark, iş başındayken yorulan bir şairin uykuya dalma özgürlüğü varken, katilin böyle bir özgürlüğünün olmamasıdır. Katil, gecenin çökmesini ve rüzgârın esmesini bekler. Herkes uykuya daldıktan sonra silahını temizler, planını gözden geçirir.
Yazacağı bir mısra yoktur onun, değiştireceği bir yazgı vardır. Oysa bir yazgıyı silahıyla değiştirmeye niyetlenmiş bir katilin yazgısı, birkaç mısrayla değişebilir birden. Çünkü
şiir bazen, silahtan daha öldürücüdür.
Ve aşk, insanı sınamak için ona Tanrı tarafından verilen karşı konulamaz duyguların en güçlü olanıdır. İnsanı şair de yapar, katil de.
Onlar, ya ölümsüz bir aşkın şairleri olacaklardı, ya da ölümlü olmaya baştan yazgılı aşkların katilleri...
Tanrı, en zoruna kimi hazırlamıştı?
