“Ortalık yangın yeri, sen hala ‘aşk, aşk’ mı diyorsun? Hadi, birbirimizi aptal yerine koymayalım artık. Ayrılık acısıyla baş etmenin kaç değişik yolu olabilir ki? Ya yerine koyacaksın kaybettiğini ya da kaybettiğinin yerine koyacaksın birini...”
Bu romanda, benzer zamanda sevgililerinden ayrılmış iki kişinin yaşadıkları acıyla baş etme süreçleri anlatılıyor. Bir kadın ve bir erkeğin sevgiye, aşka, ayrılığa, sadakate bakış açılarını, fikir ayrılıklarını, benzerliklerini, tercihlerini, özlemlerini, birbirlerinin şahsında sorguladıkları kafa karışıklıklarını, kararlarını ve ülkenin içinde bulunduğu dönemin sosyo-politik ortamının ruh hallerine yansıması ile birlikte ortaya çıkan hikâyeyi bir çırpıda okuyup bitirmek isteyeceğiniz bir dünyada bulacaksınız kendinizi.
Mahrem Gölgeler, romanın baş kahramanı Levent’in duygusuz ilişki yaşadığı, sadece yatak arkadaşlığı yaptığı kişilere verdiği isim... “Mahrem Gölge” olmadıkları zamanlarda onlar birer anne, baba, komşu, kardeş, yönetici, çalışan... Ortak özellikleri kaçıyor olmaları... Kendilerinden, acılarından, anılarından, onlara kalan ayrılıktan kaçıyor olmaları... Hayatın zaman zaman sıkıcı, zaman zaman yakıcı rutininde bir nefes almak gibiler aslında. Suya yazılan bir yazı gibi geçici, ne kadar görünmez olurlarsa o kadar kalıcılar... Belki de var olan duygusal yaraların üzerine yeni yaralar açarak hissizleşmeyi ve dayanmayı mümkün kılıyor onlar... Onlar, hepimiziz...
