“Evler barınma ihtiyacını değil, insanın terk etme ihtiyacını ortaya çıkarıyordu. İnsan, hayatı boyunca ruhunun bedenini terk edeceği gerçeğine hazırlanmakla delicesine meşguldü.
Bazen de başkalarının ruhlarını bedenlerinden ayırmakla.”
Umut Erdoğan’ın ilk romanı Mahzen, bir aile faciasına odaklanıyor. Geçmişin hesabının sorulduğu bu öykü, çocukluk ve yetişkinlik arasındaki köprülerin temelindeki sevgisizliği, dehşeti ve ikiyüzlülüğü sergiliyor. İki kardeşin, İz ve Rıza’nın karanlık dünyasını aydınlatacak ışık, soğukkanlılıkla alınacak intikamlarda gizleniyor.
Mahzen, yeraltından seslenen bir roman; bazen çığlık atarak, bazen fısıldayarak…
