Osmanlı Devleti'nde askeri, hukuki, siyasi ve toplumsal bakımlardan modernleşme çabasının baş gösterdiği, bu yönde çeşitli yenileşme hareketlerinin ortaya çıktığı Tanzimat döneminin en önemli adlarından olan Namık Kemal'in, edebiyatçı kimliğinin yanı sıra düşünce ve eleştirilerini cesurca ortaya koyduğu gazete yazılarıyla da gerek yaşadığı dönemde gerekse sonrasında pek çok aydını ve devlet adamını etkilediği bilinmektedir. Onun, devlet yönetiminin ve toplumsal yaşamın hak, adalet, eşitlik, özgürlük gibi modern kavramlar üzerinde şekillenmesi için verdiği mücadele, hem edebi eserleri hem de düşünce yazıları aracılığıyla geniş bir okur kitlesinde yankı bulmuştur. 1279'da (M.1862) Tasvir-i Efkar'da başlayıp Ziya Paşa'yla Londra'da çıkardığı Hürriyet'le, yurda dönüşünden sonra ise kaleme aldığı imzalı imzasız yüzlerce yazı; ülkemizde halen güncelliğini koruyan pek çok meselenin temellerine ilişkin önemli ipuçları barındırmakta, bunların tarihsel arka planına da ışık tutacak saptamalar içermektedir.
Makalat-ı Siyasiye ve Edebiye, Namık Kemal'in, oğlu Ali Ekrem Bolayır tarafından "Külliyat-ı Kemal" serisi içinde altı cüz olarak 1327 (1911) yılında yayımlanan eseridir. Dil ve yazım sorunlarından edebî tür ve terimlerin irdelenmesine, bireyin duygu dünyasından toplumsal yaşayışın çeşitli yönlerine, tarihsel olay ve kişilerden dönemin güncel sorunlarına, hukuktan ekonomiye, ahlaktan siyasete kadar pek çok konunun ele alındığı bu eser; Namık Kemal'le ilgili çalışmalarda sıkça başvurulan ve onun düşüncelerini örneklemede öncelikle dikkate alınan önemli kaynaklar arasında olagelmiştir.
