Bu çalışmada, 6769 sayılı Sınaî Mülkiyet Kanunu kapsamında, tescilli bir markaya karşı tecavüz oluşturan fiiller iki ana bölüm halinde incelenmiştir.
İlk bölümünde; marka hukukunun temel kavramları kanun, doktrin ve yargı kararları ışığında incelenmiştir. Bu kapsamda ilk olarak usulüne göre yürürlüğe konulmuş uluslararası antlaşmalar kanun hükmünde olduğundan, ülkemizin taraf olduğu uluslararası anlaşmalara çalışmada yer verilmiştir. Bunun yanı sıra konunun daha iyi anlaşılabilmesi için markanın tanımı, niteliği, unsurları, çeşitleri, fonksiyonu, kazanılması, korunması, kapsamı ve sona ermesi gibi konular incelenmiştir.
İkinci bölümde ise; çalışmanın ana konusunu oluşturan marka hakkına tecavüz halleri güncel ve yerleşik yargı kararları, doktrin görüşleri ve yeri geldiğinde ABAD uygulamaları kapsamında ele alınmıştır. Bu bölümde ilk olarak mevzuatımızda marka hakkına tecavüz kavramının tarihsel gelişimi incelenmiştir. Ardından marka tecavüz hallerini düzenleyen 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu 29. maddesi hükmünde yer alan; markanın, sahibinin izni olmaksızın Kanunun 7. maddesinde belirtilen biçimde kullanılması, markanın taklit edilmesi, markanın sahibinden izinsiz olarak ticaret sahasında kullanılması ve marka hakkının lisans yoluyla ihlal edilmesi konuları incelenmiştir. Öte yandan 29/1-a maddesinin SMK 7. maddesine atıf yapması nedeniyle SMK 7. maddesi hükmü, haksız kullanım modelleri ve haksız kullanım şekilleri başlıkları altında detaylıca ele alınmıştır.
