Geç fark ettim/Taşın sert olduğunu
Su insanı boğar/Ateş yakarmış. (C. S. Tarancı)
Aziz okuyucum! Bu naçizane risaleyi (kitapçık diyorum) yazmaktaki gayem şudur; Şairin dediği gibi “Baki kalan bu kubbede hoş bir sada imiş” kabilinden, bu fani âlemde bir nebzecik sada bırakabilmek gayesine matuf bir çalışmadır.
Yazar değilim, çok arzu ettiğim şairlik yeteneği de Allah vergisi yoktur. Roman veya hikâye yazmak gibi kabiliyete de malik değilim. Yazmak için fazla edebi tür kalmadı.
Deneme tarzında bazı olayları ve konuları irdeleme acizane düşüncelerimi sizlerle paylaşmayı amaçladım. sizlere bir şeyi empoze etmek gibi bir iddiam da olamaz. Yaşadığımız bu çalkantılı dünyadaki olayları yorumlayıp sizlerle paylaşmak, gelecek nesillere yaşadıklarımızı aktarma gayesini güttüm. Bu risalem bir hatıra kitabı olmasa da yaşadığımız olaylara bir nebze ışık tutacaktır.
Önemli şahsiyetlerle olan hatıralarım ümit ederim son 50 yılda ülkemiz insanlarının yaşadıkları hakkında bir fikir verir. 1957 yılından itibaren öz geçmişi anlatırken ülkemizin de mazisini yazmış oldum.
