Küçük sarı balık Pozi, neşeyle yüzüyordu nehirde. Mutluydu ama arkadaşı yoktu. Diğer balıklara bir türlü duyuramıyordu sesini. Nedense bütün balıklar telaşla yüzüyorlardı. Hepsinin yetişmeleri gereken bir yer, yapmaları gereken çok iş vardı. Peki, Pozi ne yapmalıydı?
Meşgulüz, çok meşgulüz, hep meşgulüz! Günlük işlerimizi yaparken bazen mutlu anları ihmal ediyor muyuz? Meşguliyetimiz hastalığa mı dönüşüyor?
Aslında görevlerimizi yerine getirirken eğlenebiliriz, mutlu anları doyasıya yaşayabiliriz. Meşguliyet Hastalığı'na yakalanmadan mutlu mutlu çalışabiliriz. Nasıl mı? Tabii ki zamanın değerini bilerek, sevgi çemberimizi büyüterek!
