Cömertlikte yardım etmede akarsu gibi ol, Şefkat ve merhamette güneş gibi ol, Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol, Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol, Tevazu ve alçakgönüllülükte toprak gibi ol, Ya olduğun gibi görün, Ya göründüğün gibi ol... Bu sözleri öğütleyen bir dost Mevlana. Doğuda ve batıda ünlenmiş artık bir dünya şairi sayılan Mevlana, ondördüncü yüzyılda yaşadı. Bu kadar uzak bir yüzyıldan bizlere sesleniyor. İnsanı ve insanlığı haykırıyor o zamandan. Nasıl olmalı, ne yapmalı, nasıl davranmalı. Aşkın dilinden bahsedecek her kelimeyle Mevlana. Nasıl Mevlana olduğundan, nasıl bu olgunluğa eriştiğinden. Bugün dünyanın dürt bir yanından insanlar onun düşüncelerine koşuyor, bencilliğin karanlığından bir oluşun aydınlığına akıyor oluk oluk kalabalıklar. Savaşın, hırsın kirlenmişliğin barışın huzurun temizliğine bir kaçış bu. Yaşamı bir de Mevlana’nın gözleriyle süzmeli. İnsanlıa karşı duyulan hüşgöri ve sevgiyi, sertliğin karşısında yumuşaklığı bir de ondan dinlemeli. Tasavvuf, aşk ve âşık düşünceleriyle ve eserleriyle Mevlana yüreği ve sözleriyle...
