Erkin ERTEN, 1972 yılında K.T.Ü. Mimarlık bölümünü bitirdikten sonra Turizm ve Tanıtma Bakanığı, Turizm Genel Müdürlüğü'nde Yük. Müh. Mimar olarak göreve basladı. 1976 yılında bu görevinden ayrılarak KTÜ Mimarlık Bölümüne asistan olarak girdi. 1977'de bir yıl süre ile Almanya'da görevlendirildi.1981'de UNESCO‘nun 6 aylık bursunu kazanarak yine Almanya'ya gitti. Hozkirchen'deki Yapı Fiziği Enstitüsü'nde (Institut Für Bauphysik der Fraunhofer-Gesellschaft) 6 ay süreyle doktora kanusunda araştırmalar yaptı. 1984 yılında “Higro-termik Davranışlar Açısından Zeminle Sınırlı Duvar" konulu calışmaslyla "Doktor" unvanını aldı. 1985'te ("Trabzon Sahil Şeridi Çevre Düzenlemesi ve Mimari Proje Yarlsması"nda üçüncülük ödülünü kazandı. K.T.Ü Mimarlık Bölümü Yapı Bilgisi Anabilim dalına 1986'da Dr. Öğretim Görevlisi,1987 yılında Yrd. Doç. Dr. olarak atandı. 1990 yılında Mimarlık - Yapı Bilgisi Anabilim dalında "Doçent" unvanını aldı ve KTÜ Mimarlık Bölümü'nde aynı anabilim dalında "Doçent" olarak atandı. 1993'te "Trabzon Sahil Şeridi Rekreaktif Amaçlı Tesisler Bölgesel Mimari Proje Yarışması"nda birincilik ödülünü kazandı. Yine 1993 yılında DAAD davetiyle Almanya‘da Hannover’ de “Institut Für Industrialisierung des Baues" adlı kurumda hazır yapı sistemleri ile ilgili araştırmalar yaptı. 1996 yılında Çukurova Üniversilesi Mimarlık Bölümü'ne profesör olarak atandı.1996-2001 yılları arasında “Adana Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kurulu‘ üyeliğini yürüttü. 2001'de, DAAD devetlisi olarak Almanya‘da Berlin Arkeoloji Enstitüsü'nde 2 ay süre ile antik yapı konstrüksiyonları ve antik köprülerle ilgili araştırmalarda bulundu. 2015 yılında Çukurova Üniversitesi'nden ayrılarak, Mersin'de Toros Üniversitesi Güzel Sanatlar Tasanm ve Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümünde göreve başladı. Halen bu bölümdeki görevini sürdürmektedir.
MİMARLIKTA YAPI YAPIM
Mimarlıkta, kentsel ölçekteki tasarımdan nokta detaylarına kadar inen bir tasarım süreci sözkonusudur. Tasarım, konunun genel olarak ele alınmasıyla başlar, giderek ayrıntılara girilir; nokta detayları ile tamamlanır. Detay tasarımı ise malzeme, konstrüksiyon, bazen bunlara ek olarak ergonomi bilgisi gerektirir. Detaylar, yapı üretim sürecinde yer alan mimar, mühendis ve diğer uygulayıcılara binanın nasıl yapılacağını anlatmak içindir. Temelden çatıya bir bağlantılar sistemi olan mimari yapıda bağlantı detayları, kağıt üzerine iki boyutlu aktarılsalar da, üç boyutlu tasarlanırlar ve yerinde nasıl uygulanacakları önceden düşünülür.
İÇİNDEKİLER
1. YAPI YAPIM 1-39
1.1. YAPI VE ÇEVRE 3-11
1.2. YAPI ZEMİNİ 12-15
1.3. ÇEVRE DÜZENLEME 16-22
1.4. YAPI ÇUKURU 23-36
1.5. YAPININ APLİKASYONU 37-39
2. TEMELLER 41-56
3. DUVARLAR 57-90
4. DÖŞEMELER 91-134
5. BACALAR 135-143
6. DOĞRAMALAR 145-206
6.1. PENCERELER 147-189
6.2. KAPILAR 190-206
7. DİKEY SİRKÜLASYON ARAÇLARI 207-275
7.1. MERDİVENLER 209-270
7.2. RAMPALAR 271
7.3. YÜRÜYEN MERDİVENLER 272
7.4. ASANSÖRLER 273-275
8.ÇATILAR 277-336
1. YAPI YERİ
1.1. YAPI VE ÇEVRE
Genel 3
Güneş Enerjisi 3
Rüzgar 9
1.2. YAPI ZEMİNİ
Genel 12
Yerel Zemin Sınıfları 13
Dane büyüklüğüne Göre Zeminlerin Sınıflandırılması 13
Yapısına Göre Zemin Türleri 14
1.3. ÇEVRE DÜZENLEME
Yapı Arsasında Düzenlemeler 16
İstinat Duvarları 17
1.4. YAPI ÇUKURU
Kazı Sırasında Yapı Çukurunun Desteklenmesi 23
İksa 23
Geniş Yapı Çukurunda İksa 23
Stabilite 25
Dar Yapı Çukurunda İksa 26
Palplanş 27 Ahşap Palplanş 27
Çelik Palplanş 28
Betonarme Palplanş 28
Binanın Desteklenmesi 29
Binadan Binaya Tahkim 29
Zeminle Bina Arsında Tahkim 30
Zeminle Temas Eden Yapı Elemanlarında Nem ve Suya Karşı Alınan Önlemler 31
Zemin Nemine Karşı Alınan Önlemler 32
Basınçsız Suya (Yüzey ve Sızıntı suyu) Karşı Alınan Önlemler 32
Drenaj 32
Halka Drenaj 32
Yüzeysel Drenaj 33
Düşey Sızdırıcılar 33
Yapı Çukurunda Su Sorunu 34
Basınçlı Suya (Zemin Suyu - Yeraltı Suyu) Karşı Alınan Önlemler 35
1.5. YAPININ ZEMİNE UYGULANMASI (APLİKASYON)
Planın Zemine Uygulanması (Aplikasyon) 21
İP iskelesi 21
