Şâhidî, 16. yüzyıl şairleri arasında yer almaktadır. Osmanlı devletinin uzak bir eyaleti olan Mısır’da hayatını sürdürmüştür. Şâhidî, Gülşenî tarikatına intisap etmiştir ve Gülşenîliğe gönülden bağlıdır. Kendisini âşık ve Melami olarak zikreder. Ancak o, mutasavvıf şairler arasında yer almaz. Nitekim şiirlerinde Gülşenîliği ve fikirlerini yayma amacı taşımaz. Sade bir dille samimi ve canlı bir ifadeyi yakalayan şair, Fuzûlî’den ziyade şiir sultanı olarak gördüğü Bâkî’nin etkisi altındadır ve onun üslubunu benimsemiştir. Bilinen tek eseri Dîvân’ıdır. Dîvân’ında 248 şiir bulunmaktadır. Bu şiirlerden 236’sı gazeldir. 9 şiir kaside nazım şekliyle yazılmıştır. Bu nazım şekillerinden başka müseddes nazım şekli ile kaleme alınan 3 şiir mevcuttur.
Dört bölümden meydana gelen bu çalışma, Şâhidî Dîvânı’nın Latin harfleriyle transkripsiyonunu ve diliçi çevirisini içermektedir. 1. Bölüm Şâhidî’nin Hayatı, Edebî Kişiliği ve Dîvân’ı başlığını taşımaktadır. 2. Bölümde ise yazma nüshanın tanıtımı yapıldıktan sonra metnin kuruluşunda takip edilen yöntem izah edilmişt 4. Bölüm metinde geçen bütün kelimeleri içeren “Dizin”den oluşmaktadır. Çeşitli sözlüklerden istifade edilerek hazırlanan “Dizin”de kelimelerin anlamı eser bağlamında verildi. Dîvân nüshasının tıpkıbaskısı kitabın sonuna ek olarak ilave edildi.
