Kurumlar açısından bakıldığında, mobbing olgusu bir insan hakkı ihlalidir. Mobbing 1980’li yıllarda oldukça geniş ve kapsamlı bir boyuta evrilmiştir. Bu nedenle bilimsel ve popüler bir fenomen olarak ele alınmaktadır. Birçok kurum/kuruluş/kişi ve alanı ilgilendirmektedir. Kurumlarda mobbing olgusu, hangi sektör olursa olsun zeki, çalışkan, hırslı, başarı odaklı, itaatkâr, alçakgönüllü, çekingen, içe dönük, gelenekçi, öz değerlere yönelik endişeleri olan ve korumacı ebeveyn gibi özelliklere sahip olan çok sayıda mağdurlar üretmektedir. Bu nedenle kurumlar açısından mobbing olgusu, yalnızca çalışanların psikolojik ve fiziksel sağlığını olumsuz yönde etkilemekle kalmamakta aynı zamanda, işyeri barışı ve güvenliğini kurum kültürünü ve kurum dinamiklerini negatif yönde etkilemektedir. İş yaşamında mobbing vakalarının görülme sıklığı, toplumun sosyo-ekonomik kültürünü ve ahlaki norm ve değerlerini olumsuz yönde etkilemektedir. Kurumsal açıdan işyerinde şiddeti veya terörü körükleyen mobbing ile mücadele, kimi zaman bireysel çapta kalırken kimi zaman da toplumsal yolla yapılmaktadır. Dolayısıyla kurumlar veya toplumlar açısından “mobbing suçtur” bilinci içselleştirilmeli, mobbing farkındalık eğitimlerine önem verilmelidir. Bu süreçte devletin özellikle de üniversitelerin etkin katkısı gereklidir. Günümüzde artan göç, işsizlik, yabancılaşma, özgüven yetersizliği, yetersiz liderlik, rekabet, atamalarda liyakat ve kariyere önem verilmeyişi vb. etkenler mobbing olgusunu besleyen zemin oluşturmaktadır. Kurumlardaki otoriter örgüt yapısı mobbinge uygun bir ortam hazırlamaktadır. Bu örgütlenme, mobbing failinin kendisini saklaması açısından da elverişli bir zemin oluşturmaktadır. Böylece uzun dönemde psikolojik taciz, yönetim biçiminin bir parçası haline gelebilmektedir. Tüm bu nedenlerden dolayı mobbing bireylerin hayatında bazen kaçınılmaz sonuçlara neden olduğu için insani, ahlaki, kanuni ve etik olmayan sonuçlara neden olmaktadır
