Muhafazakârlık bir duruş, düşünüş olarak muhafazakârlık evrensel bir fenomen midir; dolayısıyla bireysel psikolojilere ya da kolektif tasarımlara indirgenebilir mi, yoksa tarihsel ve toplumsal göreliliklere bağımlı mıdır?
Öte yandan, muhafazakârlık gelenekselcilik ya da reaksiyonerlikle özdeş midir yoksa farklı bir eşiğe mi işaret eder? Seçenekleri daha da çoğaltabiliriz ve her seçeneği doğrulamayı sağlayacak özel tarihsel-toplumsal veriler bulmak mümkün olacaktır.
Modern Türkiye’de Siyasî Düşünce’nin bu cildi, muhafazakârlığın bu farklı kavramlarını “siyasal olan” esasında yeniden bir bireşime tâbi tutmayı hedeflemenin yanısıra, kavramın ampirik çeşitliliğe açık muhtevasını da gözeten ansiklopedik bir girişimi tecrübe/temsil etmektedir.
Adeta siyasî polisiye zevkiyle de okunabilecek kitap, bu yanıyla, Türkiye’nin politik kültürünün inşasıyla ilgili bir “harç analizi”niteliğindedir.
