Büyük mizah ustası Nasrettin Hoca, Anadolu Selçukluların son devrinde yaşamış bir kişidir. 1208’de Sivrihisar’da doğmuştur. Bir süre köyünde imamlık yapmıştır. 1237’de Akşehir’e yerleşmiş ve burada 1284 yılında vefat etmiştir.
Nasrettin Hoca, kibar, ince ruhlu ve ileri görüşlüdür. Onun fıkralarında kırıcılık ve düşmanca davranış yoktur. Ayrıca, meseleleri kaba kuvvetle ya da kargaşa veya nifak yaratacak duruma getirmeden çözmeyi bilen bir bilgedir.
Fıkralarındaki sonuç, ahlak, adet ve terbiyeye aykırı olmaz, sağduyuya dayalı pratik çözümler sunar. Fıkralarındaki dünya görüşü ve felsefesi hep iyimserdir. Üslûbu da konuşma üslûbudur.
Dünyada 7 milyon kilometre karelik alanda Türkçe konuşan Türklerin arasında hala Nasrettin Hoca fıkraları dilden dile dolaşmaktadır.
