Abdüllatîf Kudsî’nin tercümeye konu olan Tuhfetü Vâhibi’l-Mevâhib fî Beyâni’l-Makamât ve’l-Merâtib isimli risalesi en tanınmış eseridir. Risale, tasavvufî terbiyenin esasları, nefis, ruh, kalp ve sırrın makamları, seyr ü sülûk mertebeleri, bu mertebelere dair rüyalar ve bunların anlamlarını içermektedir. Ayrıca konuyla ilgili bazı tasavvufî ıstılahlara da yer verilmiştir. Kudsî bu eseri, müridlerine tasavvufî hakikatleri anlatmak ve kendi devrinde müşahede ettiği meselelerle ilgili onları uyarmak için kaleme almıştır. Kendi görüşlerini açıklarken âyet ve hadisleri referans noktası olarak almıştır ve Bâyezid-i Bistâmi, Cüneyd-i Bağdâdî, Hâris Muhâsibî, Ebû Tâlib Mekkî, Abdülkerim Kuşeyrî ve Şihâbüddin Sühreverdî gibi tasavvuf büyüklerinin kelâm-ı kibarlarına da başvurmuştur.
Zeyniyye tarikatının yayılmasında önemli bir rol oynayan mutasavvıflardan olan Abdüllatîf Kudsî’nin bu eseri, ilk kez Türkçeye çevriliyor.
